வீக் என்ட் அசைவம்!!! கோவிக்காதீங்க, இப்படிக்கு அபிஅப்பா!!!

வீக் என்ட் ஆனா போதுமே ஆளாளுக்கு “வீக் என்ட் ஜொல்லு” வீக் என்ட் அசைவம்” என தூள் கிளப்பிகிட்டு இருக்க இந்த அபிஅப்பா மட்டும் இளிச்ச வாயனா! வேற வழியே இல்லை. அசைவம் பிடிக்காதவர்கள் கொஞ்சம் அப்பால போயிடுங்க. பின்ன என்னை குத்தம் சொல்லக்கூடாது.

முதல்ல கதையின் களம் பத்தி சொல்லிடனும். அதாவதுங்க “தட்டி மெஸ்” . மயிலாடுதுறையின் கூறைநாடு பகுதியிலே அங்கிருந்து காவிரி போகும் ஒரு சின்ன ரோட்டிலே நாலாவது கடையா இருக்கும். அதை கடைன்னு கூட சொல்ல முடியாது. அது ஒரு ஓட்டு வீட்டின் ஒரு பகுதிதான். 12 அடிக்கு 8 அடி அகலத்துல இருக்கும். வாசலில் 200 லிட்டர் மண்ணெண்னை டின் முக்கால் பாகம் மண் கொட்டி விறகு அடுப்பாக மாற்றப்பட்டு சும்மா தக தகன்னு இருக்கும். உள்ளே இரண்டு பக்கமும் அகலம் குறைவான சின்ன மரபெஞ்சும், சாப்பிட மேசையும் இருக்கும். ஒரு பக்கத்துக்கு குறைந்தது 8 பேர் உட்காரலாம். ஆனா 6 பேர் தான் உட்கார முடியும். காரணம் வந்து சாப்பிடும் கனவான்கள் எல்லாருமே கணபாடிகள் தான். இரண்டு பக்கமும் தேதி கிழிக்கும் காலண்டர் குறைந்தது 20 தேறும். அதிலே வைகோ படம் போட்ட காலண்டர் குறைந்தது 4 இருக்கும். வேலை நேரம் என பார்த்தால் மதியம் 12.00 மணி முதல் 3.00 வரை மட்டுமே.


சுப்ரமணியன் என்கிற மணி பத்தி இப்ப சொல்லியாகனும். எனக்கும் நண்பன் தான். அதனால் ஒருமையிலேயே சொன்னாதான் கொஞ்சம் இலகுவா இருக்கும் எனக்கு. ஜிம்முக்கு போய் வளர்த்த பாடி அவனுக்கு. வாகனம் என்பீல்டு மோட்டார் பைக். கழுத்திலே அவன் பாடிக்கு கொஞ்சமும் பொருத்தமில்லாமல் முறுக்கு செயின் சின்னதா உட்கழுத்தோட இருக்கும். முண்டா பனியன், வேஷ்டி தான் காஸ்ட்டியூம். கடையின் மெனு என்று பார்த்தால் வகை வகையா இருக்கும் என நினைக்க கூடாது. சிம்பிள். ஜஸ்ட் மீன் குழம்பும், மீன் வருவலும்… இவ்வளவே! கடையில் பில், பில்குத்தும் கம்பி என எதுவும் கிடையாது.


மதியும் 12 மணி ஆச்சுன்னா மயிலாடுதுறையின் ஒட்டு மொத்த தொழிலதிபர்களுக்கும் ஒரு மாதிரி எச்சில் ஊற ஆரம்பிச்சுடும். நல்லா ருசியான சாப்பாடுன்னா அங்கே முதல் ஆளா நிப்பாங்க. சும்மா தனியா போய் சாப்பிடுவது என்பதெல்லாம் கிடையாது. ஒருத்தருக்கு ஒருத்தர் போன்ல “மாப்ள தட்டிக்கு போவுமா” என்பது போன்ற சம்பாஷனைகளால் டெலிபோன் எக்சேஞ்சே திணறும்.


காலை 11 மணிக்கு தான் மணி கிளம்புவார் மயிலாடுதுறையின் பெரிய மீன் மார்கெட்டுக்கு. அவருக்கு தனியாக வரும் திருமுல்லைவாசல் கடலில் இருந்தோ சின்னங்குடி கடலில் இருந்தோ. ஒன் அண்ட் ஒன்லி “வஞ்சிரம்” மீன் மட்டுமே. நல்ல பெரிய சைஸ் மீனாக வரும். துண்டு போட்டா நம்ம சத்தியராஜ் உள்ளங்கை சைஸ்க்கு இருக்கும் ஒரு பிசுக்கு. என் சுண்டு விரல் மொத்தம் தான் ஒரு துண்டு போடுவார் தல. அவருக்கு தனியா ஒரு இடம் மார்க்கெட்டிலே! அவர் சிஷ்ய கோடி பசங்க அவர் வரும் முன்னமே அந்த இடத்தை சுத்தம் செஞ்சு தொட்டியிலே தண்ணி எல்லாம் பிடிச்சு, மீனை கழுவி, செதில் எடுத்து தலையை மட்டும் வெட்டி தட்டி மெஸ்ஸுக்கு அனுப்பிடுவாங்க. அது தவிர மிக சின்ன மீன்கள் “பொருவா” “செங்காலா” போன்றவையும் சுத்தம் செய்யப்பட்டு அனுப்ப பட்டுவிடும். இந்த வஞ்சிரம் தலையும், சின்ன மீன்களும் தான் குழம்புக்கு.

மணி வந்த பின்ன துண்டு போட்டு மசாலா போட்டு, அடடா அந்த மசாலா பக்குவம் இருக்கே அது அலாதி. மசாலா எல்லாம் வீட்டிலேயே தயாரிக்கப்பட்டு பைக்கின் பெட்டியிலே இருக்கும். மார்கெட்டுக்கு வந்த பின்ன எதிரே இருக்கும் பாய் கடையில் ஒரு எண்ணை பாட்டில் வாங்கி அதை ஒரு பெரிய அலுமினிய தட்டிலே ஊற்றி, அதிலே அந்த மசாலா பொடியை கொட்டி தேவையான அளவு கல் உப்பு(கல் உப்புதான் போடுவார்) போட்டு அதிலே ஒவ்வொறு துண்டா நல்லா குளிப்பாட்டி அந்த தட்டிலேலே வரிசையா அடுக்கிகிட்டே வரும் அழகு சூப்பரோ சூப்பர். பின்பு அந்த பெரிய்ய அலுமினிய தட்டை மெல்லிய வேஷ்டி துணியால மூடி கட்டி மார்கெட்டிலேயே வச்சுட்டு காவலுக்கு ஒரு பையனை போட்டு விட்டு “தட்டிமெஸ்ஸுக்கு பைக் படபடக்கும்.

அப்போ மணி 11.45 ஆகியிருக்கும். கடைக்கு வந்த உடனே அவர் வரும் முன்னமே அவரின் மத்த சிஷ்யகோடிகள் பொன்னி அரிசி களைந்து பெரிய அலுமினிய சட்டியில் வேக வச்சிருப்பாங்க. புளி கரைச்சு ஒரு பாத்திரத்திலே இருக்கும். வெந்தயம் போன்றவை எடுத்து வைக்கப்பட்டிருக்கும். மணி அங்க போன பின்ன குழம்பு வைக்கும் சட்டி அடுப்பில் ஏற்றப்பட்டு அது கொஞ்சம் காய்ந்த பின்ன வெறும் சட்டியில் வெந்தயம் போட்டு லைட்டா சூடு காமிக்கும் போது அன்றைய மீன் குழம்பின் ஆரம்ப வாசனை அந்த தெருவையே அள்ளிகிட்டு போகும்.


அடுத்து என்ன! சர சரன்னு குழம்புக்கான வேலை நடக்கும் எல்லாம் முடிஞ்சு புளி ஊத்தி உப்பு பார்த்த பின்ன விறகு அடுப்பை “சிம்”ல வச்சுட்டு திரும்பவும் மார்க்கெட்டுக்கு வண்டி கிளம்பிடும். அதுவரை குழம்பிலே மீன் போடப்பட மாட்டாது. அப்போ மணி 12.15 ஆயிருக்கும். அதுக்குள்ள நம்ம தொழிலதிபர் கூட்டம் எல்லாம் “ஸ்கார்ப்பியோ” “ஹூந்தாய் அக்செந்த்” அது இதுன்னு அந்த தெருவே நெறஞ்சு போயிடும். முன்னமே வந்தவங்களுக்கு முன்ன இடம்.


சரியாக 12.30க்கு குழம்பில் அந்த மீன் துண்டுகள் போடப்படும். அப்போது எல்லாம் உள்ளே வந்து உக்காந்திருக்கும் நாராயணன் ஜூவல்லரிகளும், ARC களும், பாண்டியன் மரவாடிகளும், ரமணாஸ்களும், இலை கழுவி இலவு காத்த கிளி போல மணியின் வருகைக்காக காத்திருக்கும். 12.45க்கு பைக் சத்தம் வந்தவுடன் ஒரு மாதிரி பரபரப்பு வந்திடும் அந்த ஏரியாவுக்கே. வாசலில் வெளியே டாக்டர்கள், வக்கீல்கள் வீட்டு வேலையாட்களும், கிளியனூர், எலந்தகுடி, வடகரையிலிருந்து வந்திருக்கும் செண்ட் போட்ட பாய்களும், சுந்தரம் தியேட்டரில் அவசரம் அவசரமாக டிக்கெட் வாங்கிகிட்டு, பாபு ஒயின்ஸில் 90 விட்டுகிட்டு வரும் பார்ட்டிகளும் ஏதோ “இதற்குத்தானே ஆசைப்பட்டாய் பாலகுமாரா” ரேஞ்சில் காத்துகிடக்கும்.


மணி பைக் ஓட்ட பின்னால் ஒரு பையன் “அந்த” பிரசாத தட்டை தலையில் வச்சிக்கிட்டு வருவான். பைக்கில இருந்து இறங்கின மணி நேரா கடைக்கு வந்து “வாங்க அண்ணே! எல்லாரும் வாங்க, ரொம்ப லேட் பண்ணிபுட்டேன், தோ இப்ப ஆயிடும்…டே அந்த பேனை போடுடா”ன்னு சொல்லிகிட்டே அந்த 20 காலண்டரிலும் தேதி கிழிப்பார் தல!(ரொம்ப முக்கியம்)


அடுத்து இலை போடப்படும், ஆனா சோறு போடப்பட மாட்டாது. அடுத்த 7 நிமிஷத்திலே மீன் துண்டுகள் வருக்கப்பட்டு பொன் கலரில் முறுகலாக இல்லாமல் பதமாக வறுக்கப்பட்டு 12 இலைகளிளும் ஒரு ஒரு துண்டு வைக்கப்படும். அதன் பின்னரே சோறு போடப்படும். அந்த வாழை இலையில் பொன்னி அரிசி சோறு எப்படி இருக்கும்ன்னு கேட்டா, சின்ன கவுண்டர் படத்திலே ஜெயிலுக்கு போய் வந்த பின்ன விசயகாந்து குளிச்சு முடிச்சு வக்கனையா உக்காந்து இலை போட்டு சுட சுட சோறு போட்டு சாப்பிடுவாரே அப்படி இருக்கும். அப்போதான் குழம்பு திறக்கப்படும். என்னவோ “சொர்க்கவாசல்” திறப்பு மாதிரி அதுக்கு ஏகப்பட்ட பில்டப்பு நடக்கும். அவ்வளவு தான். சின்ன குழம்பு மீன் ஒண்ணும் நிறைய குழம்பும் பரிமாறப்படும். அதுக்குள்ள 3 ரவுண்டு வறுவல் மீன் உள்ளே போயிருக்கும். வேர்த்து வேர்த்து ஒழுகும் வியர்வையை பற்றி யாருக்கும் கவலை இருக்காது. வெளியே காத்து இருக்கும் மத்தவங்களை விட நாம் கொடுத்து வச்சவங்க என்னும் ஈகோ கிட்டதட்ட உள்ளே சாப்பிடும் எல்லோருக்கும் இருக்கும்.

"அண்ணே வைக்கோ அண்ணே குடவாசல் வரை வந்திருக்காரு! அதான் லேட்டு! ராத்திரி 12க்கு மீன் குழம்பு கேட்டாரு! ஒத்துபனா நானு....முடியாதுன்னு சொல்லிட்டன்ல" இது மணி!!! இதையெல்லாம் கேட்டுக்கனும். இல்லாட்டி "சூப்பர்டா மணி! நீ ரொம்ப கெடுத்து வச்சிட்ட வைக்கோவை"ன்னு என்னய மாதிரி உசுப்பேத்தினா அடுத்து அடுத்து ரெண்டு பிசுக்கு மீன் வரும்!

இப்படியாக சாப்பிட்டுகிட்டு இருக்கும் போது வீட்டிலிருந்து போன் வந்தா "எனக்கு காலையில சாப்பிட்ட பொங்கல் நெஞ்சை கரிக்குது சாப்பிட வரலை"ன்னு அதே சேம் பதிலை சொன்னா அழகா புரிஞ்சுப்பாங்க! சில தங்கமணிகள்"எனக்கும் ரெண்டு பிசுக்கு பார்சேல்ல்ல்ல்'ன்னு கத்துவங்க!!

பில்ன்னு பார்த்தா, ரொம்ப சிம்பிள்! மணிக்கு ரொம்ப அனுபவம் இதிலே! 500 ரூபாய் கொடுத்தாலும் மீதி வராது, 1000 ரூபாய் கொடுத்தாலும் மீதி வராது! பதிலுக்கு "ரொம்ப நன்றிண்ணே" தான் வரும்.

ஆனா சரியான சூப்பரான அசைவ சாப்பாடு சாப்பிட்ட திருப்தி இருக்கும்!!!

IT மக்கா ரொம்ப காலரர தூக்கி விட்டுக்காதீங்க! ஜஸ்ட் ஒரு வேளை சாப்பாடுக்கு எங்க பசங்க 500 ரூபாய் சர்வ சாதாரணமா செலவழிக்கிறாங்கப்பூ!!!